Czy warto uczyć swoje dzieci w domu? - Tak - odpowiadali jednogłośnie uczestnicy sobotniej I Konferencji Edukacji Domowej, która odbyła się w Poznaniu.

     Co łączy Piotra Curie, Charliego Chaplina i Agathę Christie, prócz roli, którą odegrali w nauce i kulturze? W szkole zostali uznani za dzieci nadpobudliwe psychoruchowo i rodzice podjęli się ich edukacji w domu.

     Na konferencję dotyczącą edukacji domowej, która odbyła się w zborze ewangelickim na Górczynie, przyjechało ponad 20 osób z całej Polski, zainteresowanych uczeniem swoich dzieci. Ich pociechy podczas konferencji bawiły się wesoło w zborze, za plecami dyskutujących. - Jeśli chce się wychować dzieci w duchu wartości biblijnych, rozwiązaniem jest nauka w domu - mówił Jan Pazior z Warszawy, jeden z uczestników.

     Głównym gościem konferencji był Marek Budajczak, który od kilku lat razem z żoną uczy dwójkę swoich dzieci. - Polski system prawny nie sprzyja edukacji domowej. Tymczasem w USA edukacja domowa jest największym ruchem społecznym. Obejmuje 3 miliony osób! - opowiadał.

     W swoim wystąpieniu przytaczał argumenty, które obalały stereotypy i przesądy związane z uczeniem dzieci w domu. - Badania wykazały, że edukacja domowa nie jest gorsza niż szkolna, a w wielu przypadkach lepsza. Dzieci lepiej i bardziej harmonijnie się rozwijają - dowodził. - Uniwersytety Harvarda i Stanforda chętnie przyjmują takich uczniów, bo są lepiej przygotowani do samodzielnych studiów i lepiej zmotywowani - tłumaczył.

     W Polsce jest obecnie tylko kilkoro dzieci, które uczą się w domu. - Ale wkrótce będzie ich coraz więcej. Zwolenników edukacji domowej dość szybko przybywa - mówił Pazior. - W USA istnieje cały system wspierający edukację domową i sprawdzający, jakie postępy robią dzieci. W Polsce nie ma żadnych takich rozwiązań - dodał Pazior.

 

Konferencję zorganizowało Stowarzyszenie Edukacji Domowej.

(Źródło: Gazeta w Poznaniu, 12 października 2003)